De bus en de aanhanger zijn weer volgestouwd...de banden opgepompt, de harde metworst er in, maandag de persoonlijke spullen er bij in en dan gaan we op pad !
We hebben er allemaal heel veel zin in om eindelijk weer eens met onze complete oude groep ( Derk, Herman, Jan en Hans) ons project in Roemeniƫ te bezoeken.....
Maandagmorgen om goed 8 u vertrekken we in ons mooie span uit Rijssen. We hebben besloten om rustig aan te doen en niet te jakkeren om op tijd in Boedapest te zijn maar ergens onderweg te overnachten, een uitprobeersel dat achteraf erg goed bevallen is. De bus kan het prima trekken, de airco koelt aangenaam en met koffie en harde metworst, een yoghurtje etc vliegen de kilometers weg. Aan het eind van de middag zoeken we via internet een hotelletje zo'n 100 km voorbij Praag. Het hotel ligt midden in een bos....geen lichtpunt te zien...... stikkedonker dus. Na een goede warme hap zitten we nog even op de kamer met een pilsje en daarna gaan we plat...
De volgende morgen, na een goede nachtrust krijgen we een prima ontbijt en stappen weer in de auto.
We vervolgen onze weg door Tsjechiƫ en we kunnen bij de grens met Slowakije zo doorrijden omdat we bij de inreis in Tsjechiƫ de vereiste autobaanvignetten voor zowel Tsjechiƫ als Slowakije als ook Hongarije ineens konden kopen.....
Via Praag gaat het op Bratislava aan en vandaar richting Boedapest.
Onderweg genieten we van het mooie weer, zonnig en midden 20 graden, maken af en toe pauze en op ons gemakje bereiken we Boedapest midden op de middag. Door de prachtige stad, langs de Donau en tegen half 4 staan we voor de poort van de pastorie aan de Frangepan straat waar we Joszef en Katalin hartelijk begroeten.
Natuurlijk wordt er uitgebreid verteld wat allemaal in de families is voorgevallen....heel leuk ! We horen ( en zien de speld die daarbij hoort) dat Joszef onlangs, in bijzijn van tv- camera ploegen, door de burgemeester van Boedapest is benoemd tot ere-burger van Boedapest !!!
Na een fijne maaltijd van gevulde paprika's zoeken we in de loop van de avond onze slaapvertrekken op, niet al te vermoeid dus we drinken op de kamer nog een sapje ....
We zijn blij en dankbaar dat het tot nu toe allemaal erg voorspoedig loopt.....
Na een prima nachtrust staan we omstreeks half 9 bij het heerlijke ontbijt dat Katalin op tafel heeft gezet. Het gaat er in als ....vers brood Daarna besluiten we om even een eindje te lopen langs de Donau. Prachtig, iedere keer weer. We pikken een terrasje en lopen langzaam terug en gaan met de bus weer retour. Mooi goedkoop want openbaar vervoer is hier heel goedkoop en voor 65+ altijd gratis ! Dus kunnen Derk en Hans gratis mee en moeten Jan en H. een schijntje betalen. De middagmaaltijd bestaat uit echte Hongaarse goulash en krijgt van ons een dikke 9....zeg maar 10.
Na de middag brengt Joszef ons naar het Heldenplatz waar ook een mooi park is om te wandelen.... Als Joszef ons een kleine 3 uur later weer ophaalt is het spitsuur en buitensporig druk..... blij dat ik in Rijssen woon...
We kleden ons om en gaan dan een hapje eten in een restaurant. Het smaakt voortreffelijk!
Na het eten stelt Joszef voor een kleine rondrit bij nacht te maken langs de Donau en natuurlijk het beroemde Parlementsgebouw.... wat schitterend iedere keer weer !
Terug in de pastorie drinken we een afzakkertje en dan gaan we naar bed, het is half 11 en morgen loopt de wekker om 5 u af voor de volgende trip, op naar Calnic / Kalnok.
Na een iets kortere nacht ( o.a. door een lepe of leipe mug ) loopt de wekker iets voor 5 u af. Na de gebruikelijke ochtendrituelen en een prima ontbijt zwaaien Joszef en Katalin ons om klokslag 6 u uit... Oliepeil etc van de bus is gecontroleerd en alles ziet er prima uit. H.begint de rit weer en iedere 2 u ongeveer wisselen we van chauffeur.... Boedapest is al behoorlijk wakker maar de files gaan Boedapest in, wij gaan er uit.....
Het is net 9 u als we de grens Hongarije-Roemeniƫ passeren..... eerst de Hongaarse grenspolitie en dan de Roemeense.... een blik in onze paspoorten en de vraag of wij inderdaad met z'n vieren zijn en dan kunnen we zo doorrijden !
Wat een verschil met een paar jaar geleden ! Dit scheelt zeker 2 uur en 3 maagtabletten....
We kopen direct over de grens een wegenvignet voor Roemeniƫ en dan toeren we genoeglijk over de nieuwe autobaan.... het is mooi zonnig weer en rond de 25 graden, prima te doen en aangevuld met af en toe een vers gezet bakkie koffie, een yoghurtje of slaatje uit de koelkast of een " bƶlke harde metworst "... we hebben geen hekel aan ons zelf, hahahahaha .....waarom zouden we ook.
Er zijn toch ook nog hele stukken waar geen autobaan is en dat houdt erg op, anderzijds roept het nostalgische gedachten op... Zo zien we onderweg nog weer de mooie kerk met "gouden koepel" in Fagaras en het schitterende landschap.
Op het moment dat ik dit schrijf hebben we nog een heel dik uur en zo'n kleine 100 k.m. te gaan voor we op onze bestemming aankomen.
Het zal vast een blij en hartelijk weerzien zijn !
Wat zijn we hartelijk ontvangen !!! En zoals gebruikelijk met een glaasje palinka, met eten en gebak na....
Dan pakken we de aanhanger en een deel van de bus leeg omdat het nog licht is en zoon Jancsi ook stevig aanpakt....
En dan wordt het tijd om echt even rustig bij te praten.......soms ernstig en ook heel gezellig....
We gaan op tijd naar bed omdat we er ook al vroeg uit waren en de mensen hier nu eenmaal vroeger naar bed gaan dan wij meestal doen.
Derk en Hans slapen op 1 keurige bovenkamer en Jan en H. op een andere kamer. Als Derk, een beetje moe, zich op zijn 2-persoons bed laat ploffen ...... een enorme klap en Derk ligt op de grond, dwars door het bed gezakt
Als de tranen van het lachen opgedroogd zijn helpt Hans hem weer in de benen en wordt de lattenbodem gerepareerd....
Tsja, Derk zegt altijd dat hij nog nooit meer woog dan 125 kilo.......en ik weet sinds kort toevallig dat zijn weegschaal niet verder gaat dan 125......
De volgende morgen om 7 u staan we op en na een fijn ontbijt vertrekken we naar Kovaszna waar we een aantal dozen met serviesgoed etc af zullen geven voor het (kinder-)tehuis in Komandau waar Hans vorig jaar met een groep jongeren uit de kerk is geweest om werkzaamheden te doen. Goede herinneringen aan !!
De goederen ( z.g.a.n. kleding, incontinentiematerialen) die we mee hebben gebracht hebben we hier in Kalnok gelost en zullen door Janosz en de predikant van dit dorp verdeeld worden onder de meest behoeftige mensen in dit dorp en overige omliggende dorpen....
Na het lossen van de goederen in Kovaszna drinken we samen wat en daarna gaan we naar het oude dorpje waar Janosz eerder predikant was.
De klokkenluidster ( ja, echt !!!!) opent de poorten van de kerk, waar wij indirect ook zoveel voor gedaan hebben. De kerk was totaal vervallen maar inmiddels was de restauratie ter hand genomen en ziet het er redelijk uit, alhoewel Janosz toch enkele behoorlijke bedenkingen heeft hoe zaken gerepareerd zijn.... Tsja, als de kapitein weg is......
Het valt ons op dat het hele dorp behoorlijk in de hekken zit en Janosz vertelt dat het probleem met de bruine beer daar behoorlijk toeneemt, het wilde heeft komt (te) vaak in het dorp op zoek naar voedsel.......
Daarna rijden we terug naar Kalnok en daar zitten we even lekker na te praten. Vanavond gaan we samen met kennissen ergens een hapje eten......opnieuw ...?? Tsja, wij moeten wat meemaken....
We hebben gisteravond lekker en vooral gezellig gegeten samen met Janosz en Ilona en met Gaby en Mini, goede vrienden.
Laat even duidelijk zijn dat dit etentje NIET met geld van de stichting betaald wordt maar privƩ....
Na een prima nachtrust is Derk er als eerste uit en hij wil als eerste onder de douche...... ja !!! Een heuse douche! Derk heeft alleen pech : het is niet zoals bij ons, draai de kraan maar open en er komt warm water, nee ..... hij moet nu eerst een half uurtje wachten tot Janosz de houtkachel voldoende heeft opgestookt en dan kan Derk onder de warme straal. Na Derk kan H. douchen en daarna is Hans aan de beurt. Jan is als laatste en heeft pech: het warme water is op........ ben je de jongste en overkomt dit je ook nog
Na het ontbijt vertrekken we met z'n zessen ( wat fijn zo'n brede VW Crafter ) naar kennissen in Petecu / Petek, waar we ook al 26 jaar spullen brengen en waardevolle contacten mee onderhouden. Een rit van 100 km maar wel 2 uur rijden.....bar slechte stukken weg zit er in.....
De ontmoeting met Deszƶ en Ida is hartverwarmend en omdat je elkaar maar eens per jaar ziet is er heel wat te vertellen.
De tafel wordt weer ouderwets overladen en of je wilt of niet, je moet er fatsoenlijk van eten. En na het eten komt er traditioneel ook nog weer gebak op tafel......
Het grootste nieuws in dit zeer afgelegen dorpje in de bergen ( Derk zei ooit eens : het is maar goed dat de wereld rond is want als die plat was, zou je er hier wel afkieperen ) is dat er nu dit jaar ........ waterleiding is aangelegd!!! Wat een vooruitgang maar ook wat nodig !!
Tegen half 5 vertrekken we weer en na 2 uur terugrijden tanken we de auto af en zijn even later terug in Kalnok waar de vrouw des huizes........ jawel...... de keuken weer induikt om eten te maken. Lieve Ilona, dat hoeft echt niet maar zij vindt dat het moet dus .....
De zondagmorgen begint kalm aan. We zullen de kerkdienst bezoeken waar ds. Janosz Albert voor zal gaan omdat de plaatselijke predikant nog met vakantie is. De dienst begint om 11 uur.....
Voor de kerk worden we begroet door een aantal kerkgangers die het enorm interessant vinden dat zij mensen uit Holland ontmoeten. Hun interesse is echt en spontaan.
De dienst zelf krijg je door de taal (Hongaars) weinig van mee maar toch goed om bij elkaar te zijn....
Na de dienst "moeten" we samen op de foto, we worden leuk toegesproken door de curator en we worden vriendelijk maar dringend uitgenodigd om samen koffie te drinken in de zaal aan de overkant van de weg. Plaatselijk gebruik : er komen eerst weer kleine glaasjes met "Reformatus Gazolaj" oftewel palinka op tafel, daarna koffie......
Als we weer naar de pastorie van Janosz gaan komen ook net Gaby en Mimi aan en kort daarna Lacy en zijn vrouw Gyongyi en hun kleine kinderen.
Een gezellig samenzijn met een barbecue ( weer eens heel veel vlees) en als toetje een grote taart die Mimi heeft meegebracht.... keerl keerl.... je groeit nog dicht
Aan het begin van de avond is alle visite weg en gaan we nog even kijken bij de plaatselijke andere kerk, een unitarische kerk. Ga maar even op Google kijken wat dat is.....
Daarna zitten we nog even gezellig bij elkaar, bespreken allerlei dingen uit verleden en voor de toekomst waaronder ons vertrek de volgende dag......
We gaan redelijk op tijd naar bed want morgen gaan we op tijd weer weg, eerst richting Boedapest en vervolgens de rest van de ruim 2100 kilometers......
Een wat vervelende dag....
Maandagmorgen vroeg nemen we afscheid van Janosz en Ilona... men zegt wel eens: scheiden doet lijden, afscheid doet leed..
Van goede vrienden afscheid nemen is niet leuk, maar natuurlijk soms onvermijdelijk. Het is mooi weer en de bus snort met de lege aanhanger er achter mooi over de weg. Tot Sibiu hebben we ouderwetse 2-baansweg en dan heel wat kilometers vrij nieuwe autobaan.
Bij de grens zetten we het horloge weer een uur terug maar dat is niet het enige dat teruggaat...het weer slaat behoorlijk om..
De grenspassage stelt niet veel (meer) voor en als we richting Szeged rijden gaat het steeds harder waaien, stormen zelfs. We moeten aardig snelheid minderen en onze aanhanger zwiept heen en weer. Kleine vrachtauto's met zeil / huif dreigen door de wind ingeblazen te worden. Echt heftige storm !
Er komt ook onweer bij en bakken regen komen naar beneden....
We moeten tanken en stoppen bij een MOL tankstation. Hans grijpt de stop aan om zelf even wat te gaan lossen....
Op het toilet is het stikdonker..... ook in het tankstation is het donker, het blijkt dat we ook niet konden tanken omdat er totale stroomuitval was door blikseminslag.....
Omdat we toch brandstof moeten hebben gooien we 1 van onze jerrycans van 25 liter in de tank. We kunnen even verder. Een tankstation 30 km verder is wel in bedrijf en we tanken daar verder vol.
Daar gaan we weer, op naar Boedapest! Denken we .........
We zijn een 10-tal kilometers verder als Hans tot zijn schrik tot de ontdekking komt dat hij zijn polstasje kwijt is......de cabine wordt naarstig doorzocht maar geen polstasje met geld, creditcard en paspoort !!!!
Het volgende tankstation is ook weer van de maatschappij MOL dus we stoppen daar en vragen het personeel te bellen met het andere station of daar een polstasje aangegeven is.... Hans vermoedt dat het tasje in het donker op het toilet is blijven liggen.....
Het andere station blijkt niet bereikbaar te zijn, waarschijnlijk door de blikseminslag..... Er zit niets anders op dan terug te rijden. ...
Eerst 7 km verder, dan keren en ruim 50 km terug, daar weer keren en dan bij het bewuste tankstation vragen. We hopen op een eerlijke vinder maar helaas.......
Dag tasje, dag paspoort, dag creditkaart en dag ruim 500 Euro ....
We willen bij een nabijgelegen bureau van de autobaan politie aangifte doen maar dit blijkt gesloten. Later horen we dat alle beschikbare agenten de straat opgestuurd zijn omdat er een tornado over Szeged was getrokken met heel veel schade tot gevolg.
We bellen Katalin Szloboda dat we ongeveer 2 uur vertraging hebben opgelopen.
Het is al ruim 7 u als we bij de pastorie aankomen. Tsja het eten moet doorgaan dus we schuiven aan voor weer een heerlijke warme maaltijd en direct daarna gaan Hans en Jan samen met Joszef en Katalin naar het politiebureau om aangifte te doen....
De ontvangst is somber en niet bepaald klantvriendelijk...als Joszef heeft uitgelegd wat er gebeurd is en waarom we in Szeged geen aangifte konden doen lijkt de agent bereid iets te doen. Als Hans dan een paar stickers van de politie in Holland weggeeft lijkt het iets beter te gaan en moet een formulier in het Engels ingevuld worden. Daarna wil Hans graag een kopie van de aangifte om te dienen als bewijs dat hij zijn paspoort kwijt is, je weet maar nooit... Een kopie geeft men niet zo maar, Hans moet de volgende dag naar de ambassade of het consulaat om een nood-reisdocument te regelen. Als Hans dan uit zijn " daarvoor bestemde tas" een stropdas met logo tovert en dit overhandigt is het ijs gebroken en volgt een prettig internationaal collegiaal gesprek en is een kopie van het formulier geen probleem meer, mits de chef het goedkeurt. Deze komt even later hoogstpersoonlijk, krijgt ook een stropdas en ...... alles klaar .
We gaan terug naar de pastorie en dan drinken we een lekker koel pilsje... Het gebeurde is niet leuk maar ongeval of ziekte is erger en natuurlijk is er altijd nog kans dat het tasje nog weer terecht komt bij Hans en die kans is, zoals Hans zelf altijd zegt, 50 % .. Je krijgt het wel terug of je krijgt het niet terug....
Eerst lekker slapen en morgen weer verder..
We hoeven er niet al te vroeg uit de volgende morgen want we doen hetzelfde als de heenweg: onderweg ergens overnachten. Omstreeks half 9 nemen we afscheid van Joszef en Katalin en door de ochtenddrukte hebben we 3 kwartier nodig om Boedapest uit te komen.
We verwachten ergens in de buurt van Maagdenburg te overnachten......maar dat blijkt een fikse misrekening.
In Tsjechiƫ nabij Brno komen we in een "vollsperrung " terecht. We staan dik 2 ,5 u volkomen stil Kostbaar tijdverlies maar het is niet anders. Als we voetje voor voetje door mogen rijden zien we de oorzaak: een kettingbotsing met 5 vrachtauto's...het ziet er niet best uit voor de betrokken chauffeurs.
We moeten nog wat eten dus we zoeken tegen 8 uur 's avonds een pension of hotel en Jan vindt een leuk adres ergens midden in de bossen nabij de grens Tsjechiƫ- Duitsland .
We kunnen er nog een prima warme maaltijd eten en de kamers zijn redelijk. De volgende morgen een lekkere douche en een prima verzorgd ontbijt en dat voor totaal nog geen 100 Euro.... daar worden we dan weer blij van....
Om goed 8 u rijden we weer verder. Nog zo'n 600 km te gaan .....
De terugreis loopt voorspoedig, met weliswaar hier en daar kleinere files door Baustellen maar toch kunnen we aardig doorrijden. De VW Crafter heeft er zin in en we schieten lekker op. Maar ja...... al die kilometers extra op deze dag tellen wel mee dus loopt het al heel ruim in de middag als we de grens bij Oldenzaal passeren. Om half 5 stoppen we, traditiegetrouw bij Derk en Dieneke voor de deur, waar onze echtgenotes ons staan op te wachten en koffie met gebak klaar staat. Gelukkig ?? Dit keer zonder palinka...... Geweldig fijn dat ook Ina er zelf bij kan zijn !!
Na bijgepraat te hebben gaan we allemaal naar ons eigen huis voor een heerlijke nachtrust, weer in de eigen vertrouwde bedstee
De volgende morgen wordt de aanhanger en de bus leeggemaakt en schoon gemaakt waarna de wasstraat het buitenwerk mag doen. Schoon wordt het hele span weer " spic en span" afgeleverd bij bouwbedrijf Selektbouw / Nieuwenhuis, al jaaaaarenlang onze betrouwbare sponsor voor een bus en eventueel aanhanger. Heeeeel veel dank opnieuw !!
En dan aan het eind van deze reis zoals zo vaak de vraag : hoe staat het er nu voor daar in Roemeniƫ en is het nog nodig daar spullen te brengen ? Wij komen qua eigenlijk alleen op het platteland dus kunnen weinig zinnigs zeggen over de steden..... zowel het platteland als de stad heeft eigen problematiek. Maar wij kunnen / moeten zeggen dat onze hulp daar nog steeds noodzakelijk is, er is nog steeds armoede. Niet meer zo erg als bijv 25 jaar geleden, maar toch.......
Wij bedanken iedereen die, op welke wijze dan ook, ons heeft geholpen om ook dit transport weer mogelijk te maken.
Comments